ЁШЛАРНИНГ 64%И «БУ» ҲАҚИДА БИЛМАЙДИ
Бокиралик
Мен 18 ёшда эдим, ота-онамнинг сўзларига кўра яхши оилада тарбия топган ва бизга мос бўлган йигит билан унаштиришди. Биз сайр қилардик, мулоқот қилардик. Тўй куни белгиланди. Икки ойдан кейин туйимиз бўлиши керак эди. Биз бир-биримизни ёқтирардик. Кўпинча ота-оналар уйлантиради ва ёш келин-куёвлар бир-биридан нафратланиб яшайди. Бизда ундай бўлмади.
Тўй куни келди. Хаммаси рисоладагидек ўтди: кўп мехмон келди, биздан бошқа хамма рақсга тушиб, хурсандчилик қилди. Биз эса, бўлажак "воқеа" олдидан ўзимизни ноқулай ҳис қилардик. Тез орада хаммаси бўлишини билардик. Иккаламиз ҳам бокира эдик. Тез орада меники бўладиган бегона бир уйга кўчиб кириб боришимни ва ўзимнинг ётоғимга эмас, бизнинг гўшангамизга киришимни ўйлаб, асабийлашдим ва хавотирландим.
«Ўша» содир бўлган кун мен учун фожиали бўлди. Ўйлашимча, турмуш ўртоғим учун ҳам шундай бўлди. Қайнонам кутган ва узоқ вақт сандиғида сақлаши керак бўлган чойшабда қон излари йўқ эди. Эртаси куни пешингача ётоқхонадан чиқмадик, жанжал яқинлашаётганини билиб, иккаламиз йиғладик. У менинг айбсизлигимни хаммага исботлаш учун қўлини кесмоқчи бўлди, аммо бунга журъат топа олмади. Бу, эҳтимол, яхшиликкадир. Хозир мен буни тушунаман.
Унинг онаси бизнинг ётоқхонамизга кириб, бизнинг юзларимиздаги ифодани, кейин тоза, оппоқ чойшабни кўргач, катта жанжал чиқарди. У ўғлига бақирар, мени ҳақорат қилар, муштини силкитиб, менга ҳеч нарса айтишга ижозат бермади. 10 дақиқадан сўнг у чиқиб кетди. Қайтиб келгач, менинг «матоҳлар»им ташқарида эканлиги ва бу уйда менга жой йуқлиги ҳақида хабар берди. Турмуш ўртоғим онасига бу хато эканлигини, менга жавоб бермаслигини айтди. Отаси охирги нуқтани қўйди. У ота-онамга қўнғироқ қилиб, "ифлос қизингизни олиб кетинг", деди ва у ўғлига шарт қўйди: мени ёки меросни танлаши керак. Ота-онам мени олиб кетишди. Улар ҳеч нарса сўрашмади, мен билан гаплашишга урунишмади ҳам. Аммо мени қабул қилганликлари учун жуда миннатдорман. Ўша пайт мен шундай ёрдамга муҳтож эдим. Уч кун менга жаҳаннам бўлиб туюлди: иштаҳам йўқолди, ҳеч ким гаплашишни истамадим, гўё ичимдан жонимни суғуриб олингандек ўзимни ҳис қилдим. Тўртинчи куни ота-онамлар хонамга кириб, суҳбатга чорлашди. Ошхонага чиқишимга тўғри келди. У ўша ерда эди. Менинг турмуш ўртоғим. У мени олиб кетиш учун келган экан. Ота-онам бизни ўша уйга қайтишимизни тақиқлашди ва ҳозирча улар билан қолишни таклиф қилишди. Ота-онамлар билан бир йил яшадик. Энди биз алоҳида яшаяпмиз, фарзандимиз дунёга келган.
Тўйгача бокира эдим ва турмуш ўртоғим менга ишонар эди. Бироқ, оиламиз бор эди, бу фақат икки киши эмас, балки кўплаб қариндошлар демакдир. Ва хаммасини «муҳокама қилиш» ва «мулоҳаза юритиш»га келганда, хаммасининг ҳар бир инсон билан иши бор эди. Хозир мен бу ҳақида хотиржам гапира оламан. Ўша пайтлар эса, кўз ўнгимда ҳаётим барбод бўлаётган эди. Муғомбирлик қилмайман, қачонлардир шунга ўхшаш воқеаларни эшитсам, мен ҳам қизларга нафрат билан қарар эдим. Улар бузуқ ва қилиғига яраша жазосини оляпти, деб ўйлардим. Ҳозир эса, бу менинг узоқни кўра олмаслигим экан, деб ҳисоблайман. Шунга ўхшаш воқеаларни нафақат қизларга, балки йигитларга сўзлаб бериш - тақдирларнинг барбод бўлмаслигини олдини олиш йўлида амалга ошириш мумкин бўлган энг яхши чора деб ҳисоблайман.
Тўй куни келди. Хаммаси рисоладагидек ўтди: кўп мехмон келди, биздан бошқа хамма рақсга тушиб, хурсандчилик қилди. Биз эса, бўлажак "воқеа" олдидан ўзимизни ноқулай ҳис қилардик. Тез орада хаммаси бўлишини билардик. Иккаламиз ҳам бокира эдик. Тез орада меники бўладиган бегона бир уйга кўчиб кириб боришимни ва ўзимнинг ётоғимга эмас, бизнинг гўшангамизга киришимни ўйлаб, асабийлашдим ва хавотирландим.
«Ўша» содир бўлган кун мен учун фожиали бўлди. Ўйлашимча, турмуш ўртоғим учун ҳам шундай бўлди. Қайнонам кутган ва узоқ вақт сандиғида сақлаши керак бўлган чойшабда қон излари йўқ эди. Эртаси куни пешингача ётоқхонадан чиқмадик, жанжал яқинлашаётганини билиб, иккаламиз йиғладик. У менинг айбсизлигимни хаммага исботлаш учун қўлини кесмоқчи бўлди, аммо бунга журъат топа олмади. Бу, эҳтимол, яхшиликкадир. Хозир мен буни тушунаман.
Унинг онаси бизнинг ётоқхонамизга кириб, бизнинг юзларимиздаги ифодани, кейин тоза, оппоқ чойшабни кўргач, катта жанжал чиқарди. У ўғлига бақирар, мени ҳақорат қилар, муштини силкитиб, менга ҳеч нарса айтишга ижозат бермади. 10 дақиқадан сўнг у чиқиб кетди. Қайтиб келгач, менинг «матоҳлар»им ташқарида эканлиги ва бу уйда менга жой йуқлиги ҳақида хабар берди. Турмуш ўртоғим онасига бу хато эканлигини, менга жавоб бермаслигини айтди. Отаси охирги нуқтани қўйди. У ота-онамга қўнғироқ қилиб, "ифлос қизингизни олиб кетинг", деди ва у ўғлига шарт қўйди: мени ёки меросни танлаши керак. Ота-онам мени олиб кетишди. Улар ҳеч нарса сўрашмади, мен билан гаплашишга урунишмади ҳам. Аммо мени қабул қилганликлари учун жуда миннатдорман. Ўша пайт мен шундай ёрдамга муҳтож эдим. Уч кун менга жаҳаннам бўлиб туюлди: иштаҳам йўқолди, ҳеч ким гаплашишни истамадим, гўё ичимдан жонимни суғуриб олингандек ўзимни ҳис қилдим. Тўртинчи куни ота-онамлар хонамга кириб, суҳбатга чорлашди. Ошхонага чиқишимга тўғри келди. У ўша ерда эди. Менинг турмуш ўртоғим. У мени олиб кетиш учун келган экан. Ота-онам бизни ўша уйга қайтишимизни тақиқлашди ва ҳозирча улар билан қолишни таклиф қилишди. Ота-онамлар билан бир йил яшадик. Энди биз алоҳида яшаяпмиз, фарзандимиз дунёга келган.
Тўйгача бокира эдим ва турмуш ўртоғим менга ишонар эди. Бироқ, оиламиз бор эди, бу фақат икки киши эмас, балки кўплаб қариндошлар демакдир. Ва хаммасини «муҳокама қилиш» ва «мулоҳаза юритиш»га келганда, хаммасининг ҳар бир инсон билан иши бор эди. Хозир мен бу ҳақида хотиржам гапира оламан. Ўша пайтлар эса, кўз ўнгимда ҳаётим барбод бўлаётган эди. Муғомбирлик қилмайман, қачонлардир шунга ўхшаш воқеаларни эшитсам, мен ҳам қизларга нафрат билан қарар эдим. Улар бузуқ ва қилиғига яраша жазосини оляпти, деб ўйлардим. Ҳозир эса, бу менинг узоқни кўра олмаслигим экан, деб ҳисоблайман. Шунга ўхшаш воқеаларни нафақат қизларга, балки йигитларга сўзлаб бериш - тақдирларнинг барбод бўлмаслигини олдини олиш йўлида амалга ошириш мумкин бўлган энг яхши чора деб ҳисоблайман.
Юлдашева Ширинхон Фуркатовна
акушер-гинеколог, ЎзР АваГ РСНПММ етакчи илмий ходими.
Гименнинг амалий аҳамияти
Аёлнинг саломатлиги ва акушер-гинеколог учун гименнинг ҳеч қандай амалий аҳамияти йуқ. Биринчи марта ҳайз кўриш пайтида вагинада қоннинг тўпланиб қолишига олиб келувчи патологиялар учрайди. Бундай ҳолат вагина атрезияси (вагина деворлари жипслашиб кетганда, юзага келган патология)да содир бўлади. Бироқ, агар ўз вақтида шифокор-гинекологга мурожаат қилинса, бу муаммони ҳал этиш мумкин.
Биринчи жинсий алоқада қоннинг келмаслиги
Бизнинг миллий урф-одатларга кўра ёш келин-куёвларнинг гўшангасини қўриқловчи ва кейинчалик оилага «бокира»ни қабул қилганлиги ҳақида хаммага хабар берувчи 2 та аёл – Янгалар мавжуд. Агар улар чойшабда қон аломатларини кўришмаса, оилалар ўртасида можаролар бошланиб кетади. Аммо биринчи жинсий алоқада қоннинг йўқлиги меъёр ҳисобланади. Бундай ҳолатлар деярли ҳар икки ёки уч қиз ҳаётида учрайди. Сабаблари — иккала ёшнинг анатомик-физиологик хусусиятлари: қизлик пардасининг эластиклиги, аёлнинг у қадар йўғон бўлмаган қон томирлари ёки эркакнинг диаметри тор жинсий аъзоси. Баъзида шундай бўладики, гимен кутилган вақтда ёрилмайди (қизлик пардаси ёриқларининг жойлашувини гинекологлар, циферблатларга ўхшатиб, соатларда таърифлайдилар).
Мажбурий тиббий кўрик
Ота-оналар ўз фарзандини, агар аломатлар бўлса, шифокор кўригидан ўтказиш учун мажбуран олиб бориши мумкин. Вилоятларда оналар ўз қизларини гинеколог қабулига олиб бориб, кўрикдан ўтказиш учун гинекологик стулга ўтиришга мажбур қилишади. Тиббий деонтология (аҳлоқ-одоб) меъёрларига мувофиқ қизларни, уларнинг қизлик пардаларига зиён келтирганликда шифокорни кейинчалик айбламасликлари учун, уларнинг оналари ёки опалари гувоҳлигида кўрикдан ўтказилади. Бундай ҳолатлар эса, амалиётда учраган. Шифокорларни айблашган. Аслида эса, шифокорнинг қабулига келишдан аввал қизнинг гимени бузилган. Шундай қилиб, баъзилар бошқаларга айбни тўнкаб, ўз «мавқеи»ни сақлаб қолишга ҳаракат қилади.
Қизлик пардасининг тикланиши
Масалан, Москвада хусусий шифохоналар прейскурантларида «қизлик пардасининг тикланиши» банди мавжуд. Бизда миллий, диний урф-одатлар ва қарашлар туфайли бундай хизматлар йўқ. Хаммаси яширин. Бирор-бир шифохона ўз бошига ташвиш орттиришни истамайди.
Шифокор ҳеч қандай вазиятда беморга оид, шу жумладан, унинг қизлик пардаси бор ёки йўқлиги ҳақидаги маълумотларни тарқатишга ҳақли эмас. Шахсий маълумотларни тарқатганлик учун админитратив кодексда модда мавжуд.
Стереотиплар
Стереотиплар ҳақида жамиятимизда жуда кўп ёзишади, бу аслида тўқималар. Баъзилар қабулга келганда, ўзининг жума куни туғилганини, шу сабабли биринчи жинсий алоқага кирганда, уларда қон бўлмаслигини таъкидлашади. Бошқаларининг айтишича, агар аёл биринчи никоҳ кечаси қандайдир оғир нарсани, ғишт ёки кўрпани кўтарса, унинг қизлик пардаси тикилган бўлса, йиртилади. Стереотипларнинг яна биттаси – биринчи жинсий алоқа пайтида қоннинг келмаслиги. Бундай бўлмагур гаплар ўринли эмас.
Жинсий ҳаётнинг бошланиши
Мен ёш чекловларини ва чегарани қўйишим керак эмас, чунки ҳар бир воқеа якка ёндашувни талаб этади. 13 ёшли қизча ва 18 ёшли қиз – икки хил инсон, тўғрими? Иккинчисининг жинсий ҳаёт бошланишига онглироқ муносабатда бўлиши эҳтимоли каттароқ. Қиз бола муносабатларнинг бундай шакли учун ҳам жисмонан, ҳам руҳан, ҳам маънан етилиши зарур.
Фикримча, биринчи жинсий алоқага 18 ёшларда киришган маъқул. Қиз бола ҳайз кўриш циклини инобатга олиши, овуляция жараёни, нима учун ўзини эҳтиёт қилиши кераклиги, жинсий йўл орқали юқадиган касалликлар, профилактика қандай бўлиши, гигиена қоидалари ҳақида тасаввурга эга бўлиши керак.
Афсуски, гинекологга фақат ҳомиладорлик масаласи бўйича мурожаат қилинади, деган стереотип мавжуд. Шу сабабли кўпчилик шифокорга боришдан чўчийди. Бу ҳолат вилоятларимизда кўпроқ кузатилади. Кўпчилик оғриқли ҳайз кўриш ёки умуман хайз кўрмаслик, поликистоз, қон кетиши ва кўплаб бошқа дардларга, шу жумладан инфекциявий дардларга олиб келиши мумкин бўлган экстрагенитал, соматик касалликлар ҳақида тасаввурга эга эмас — буларнинг барчаси бепуштликка олиб келиши мумкин.
Жинсий ҳаёт ва бахт
Оила қуриш пайтида бокиралик — бахтли оиланинг гарови эмас. Интеллектнинг бор ёки йўқлиги ҳам инсоннинг тарбияланганлиги аломати эмас. Бокираликнинг сақланганлиги – виждонлилик ва тарбияланганлик кўрсаткичи эмас.
Қиз бола бокира бўлиши, шу билан бирга ўта бахтсиз бўлиши мумкин. Қиз бола бокира бўлмаслиги ва жуда бахтли бўлиши мумкин. Лекин бу рухият билан боғлиқ бўлиб, жинсий жуфтликлар ўртасидаги муносабатлар масаласидир. Ўзаро тушунмовчилик кутилмаган ёқимсиз воқеалар занжир реакциясини келтириб чиқаради. Агар инсонлар бир-бирини севса, гименнинг бор ёки йўқлиги қандайдир бир муҳим қадриятни белгиловчи омил бўлиши мумкин эмас.
Тилаклар
Менинг ҳар бир аёлга тилакларим: ўзингизни ҳар қандай негативдан асранг, фикрларингиз, ниятларингиз эзгу бўлсин: ўзингизга онгли муносабатда бўлишингиз, ўз организмингиз ҳақида тўлақонли ва тўғри ахборотга эга бўлишингиз, табиб (домла, отин)ларга бормаслик учун ахборотни фильтрдан ўтказинг (сараланг). Ўзингизни фарзандларингиз ва ўзингиз учун асранг.
Аёлнинг саломатлиги ва акушер-гинеколог учун гименнинг ҳеч қандай амалий аҳамияти йуқ. Биринчи марта ҳайз кўриш пайтида вагинада қоннинг тўпланиб қолишига олиб келувчи патологиялар учрайди. Бундай ҳолат вагина атрезияси (вагина деворлари жипслашиб кетганда, юзага келган патология)да содир бўлади. Бироқ, агар ўз вақтида шифокор-гинекологга мурожаат қилинса, бу муаммони ҳал этиш мумкин.
Биринчи жинсий алоқада қоннинг келмаслиги
Бизнинг миллий урф-одатларга кўра ёш келин-куёвларнинг гўшангасини қўриқловчи ва кейинчалик оилага «бокира»ни қабул қилганлиги ҳақида хаммага хабар берувчи 2 та аёл – Янгалар мавжуд. Агар улар чойшабда қон аломатларини кўришмаса, оилалар ўртасида можаролар бошланиб кетади. Аммо биринчи жинсий алоқада қоннинг йўқлиги меъёр ҳисобланади. Бундай ҳолатлар деярли ҳар икки ёки уч қиз ҳаётида учрайди. Сабаблари — иккала ёшнинг анатомик-физиологик хусусиятлари: қизлик пардасининг эластиклиги, аёлнинг у қадар йўғон бўлмаган қон томирлари ёки эркакнинг диаметри тор жинсий аъзоси. Баъзида шундай бўладики, гимен кутилган вақтда ёрилмайди (қизлик пардаси ёриқларининг жойлашувини гинекологлар, циферблатларга ўхшатиб, соатларда таърифлайдилар).
Мажбурий тиббий кўрик
Ота-оналар ўз фарзандини, агар аломатлар бўлса, шифокор кўригидан ўтказиш учун мажбуран олиб бориши мумкин. Вилоятларда оналар ўз қизларини гинеколог қабулига олиб бориб, кўрикдан ўтказиш учун гинекологик стулга ўтиришга мажбур қилишади. Тиббий деонтология (аҳлоқ-одоб) меъёрларига мувофиқ қизларни, уларнинг қизлик пардаларига зиён келтирганликда шифокорни кейинчалик айбламасликлари учун, уларнинг оналари ёки опалари гувоҳлигида кўрикдан ўтказилади. Бундай ҳолатлар эса, амалиётда учраган. Шифокорларни айблашган. Аслида эса, шифокорнинг қабулига келишдан аввал қизнинг гимени бузилган. Шундай қилиб, баъзилар бошқаларга айбни тўнкаб, ўз «мавқеи»ни сақлаб қолишга ҳаракат қилади.
Қизлик пардасининг тикланиши
Масалан, Москвада хусусий шифохоналар прейскурантларида «қизлик пардасининг тикланиши» банди мавжуд. Бизда миллий, диний урф-одатлар ва қарашлар туфайли бундай хизматлар йўқ. Хаммаси яширин. Бирор-бир шифохона ўз бошига ташвиш орттиришни истамайди.
Шифокор ҳеч қандай вазиятда беморга оид, шу жумладан, унинг қизлик пардаси бор ёки йўқлиги ҳақидаги маълумотларни тарқатишга ҳақли эмас. Шахсий маълумотларни тарқатганлик учун админитратив кодексда модда мавжуд.
Стереотиплар
Стереотиплар ҳақида жамиятимизда жуда кўп ёзишади, бу аслида тўқималар. Баъзилар қабулга келганда, ўзининг жума куни туғилганини, шу сабабли биринчи жинсий алоқага кирганда, уларда қон бўлмаслигини таъкидлашади. Бошқаларининг айтишича, агар аёл биринчи никоҳ кечаси қандайдир оғир нарсани, ғишт ёки кўрпани кўтарса, унинг қизлик пардаси тикилган бўлса, йиртилади. Стереотипларнинг яна биттаси – биринчи жинсий алоқа пайтида қоннинг келмаслиги. Бундай бўлмагур гаплар ўринли эмас.
Жинсий ҳаётнинг бошланиши
Мен ёш чекловларини ва чегарани қўйишим керак эмас, чунки ҳар бир воқеа якка ёндашувни талаб этади. 13 ёшли қизча ва 18 ёшли қиз – икки хил инсон, тўғрими? Иккинчисининг жинсий ҳаёт бошланишига онглироқ муносабатда бўлиши эҳтимоли каттароқ. Қиз бола муносабатларнинг бундай шакли учун ҳам жисмонан, ҳам руҳан, ҳам маънан етилиши зарур.
Фикримча, биринчи жинсий алоқага 18 ёшларда киришган маъқул. Қиз бола ҳайз кўриш циклини инобатга олиши, овуляция жараёни, нима учун ўзини эҳтиёт қилиши кераклиги, жинсий йўл орқали юқадиган касалликлар, профилактика қандай бўлиши, гигиена қоидалари ҳақида тасаввурга эга бўлиши керак.
Афсуски, гинекологга фақат ҳомиладорлик масаласи бўйича мурожаат қилинади, деган стереотип мавжуд. Шу сабабли кўпчилик шифокорга боришдан чўчийди. Бу ҳолат вилоятларимизда кўпроқ кузатилади. Кўпчилик оғриқли ҳайз кўриш ёки умуман хайз кўрмаслик, поликистоз, қон кетиши ва кўплаб бошқа дардларга, шу жумладан инфекциявий дардларга олиб келиши мумкин бўлган экстрагенитал, соматик касалликлар ҳақида тасаввурга эга эмас — буларнинг барчаси бепуштликка олиб келиши мумкин.
Жинсий ҳаёт ва бахт
Оила қуриш пайтида бокиралик — бахтли оиланинг гарови эмас. Интеллектнинг бор ёки йўқлиги ҳам инсоннинг тарбияланганлиги аломати эмас. Бокираликнинг сақланганлиги – виждонлилик ва тарбияланганлик кўрсаткичи эмас.
Қиз бола бокира бўлиши, шу билан бирга ўта бахтсиз бўлиши мумкин. Қиз бола бокира бўлмаслиги ва жуда бахтли бўлиши мумкин. Лекин бу рухият билан боғлиқ бўлиб, жинсий жуфтликлар ўртасидаги муносабатлар масаласидир. Ўзаро тушунмовчилик кутилмаган ёқимсиз воқеалар занжир реакциясини келтириб чиқаради. Агар инсонлар бир-бирини севса, гименнинг бор ёки йўқлиги қандайдир бир муҳим қадриятни белгиловчи омил бўлиши мумкин эмас.
Тилаклар
Менинг ҳар бир аёлга тилакларим: ўзингизни ҳар қандай негативдан асранг, фикрларингиз, ниятларингиз эзгу бўлсин: ўзингизга онгли муносабатда бўлишингиз, ўз организмингиз ҳақида тўлақонли ва тўғри ахборотга эга бўлишингиз, табиб (домла, отин)ларга бормаслик учун ахборотни фильтрдан ўтказинг (сараланг). Ўзингизни фарзандларингиз ва ўзингиз учун асранг.
Статистика утверждает, что число подростковых беременностей закончившихся родами или абортом, а также случаи ЗППП среди несовершеннолетних гораздо ниже в государствах, активно пропагандирующих сексуальную грамотность.
Мукимжон Киргизбаев,
заведующий кафедрой Университета журналистики и массовых коммуникаций, доктор политических наук, профессор.
На протяжении веков девственность была своеобразным тестом на отцовство. Пятно крови на простыне гарантировало чистоту рода. Сегодня, в некоторых странах до сих пор после первой брачной ночи родственникам демонстрируют окровавленное постельное белье.
Раньше девственность была показателем целомудрия. Это отражается в истории Адамы и Евы, когда она, потянувшись за метафорическим яблоком совершила грех.
В период античных времен женская девственность сопоставлялась независимости и силе, что влияло на осознанное ее сохранение. В Древнем Риме богини, принявшие обет целомудрия, были уважаемыми членами общества и обладали реальной властью, после выхода на пенсию они жили безбедно в статусе свободных граждан. Но к позднему средневековью, девственность стала прочно ассоциироваться с «товарными» качествами женщины: до брака женщина принадлежала отцу, затем переходила в собственность супруга.
Сегодня, девственность, для кого-то символ счастья. Для мужчин, невеста - девственница, это самоутверждение и некая удовлетворенность, а для женщин самопожертвование.
Раньше девственность была показателем целомудрия. Это отражается в истории Адамы и Евы, когда она, потянувшись за метафорическим яблоком совершила грех.
В период античных времен женская девственность сопоставлялась независимости и силе, что влияло на осознанное ее сохранение. В Древнем Риме богини, принявшие обет целомудрия, были уважаемыми членами общества и обладали реальной властью, после выхода на пенсию они жили безбедно в статусе свободных граждан. Но к позднему средневековью, девственность стала прочно ассоциироваться с «товарными» качествами женщины: до брака женщина принадлежала отцу, затем переходила в собственность супруга.
Сегодня, девственность, для кого-то символ счастья. Для мужчин, невеста - девственница, это самоутверждение и некая удовлетворенность, а для женщин самопожертвование.
Darina Micks
ANATOMICÁ
ANATOMICÁ
https://t.me/grotesqueformalism